Einde van de kinderfabeltjes 1; de tandenfee

Kevin verloor deze week een melk-hoektand. Hij ging meteen aan de slag om een prachtig werkstuk met brief te maken voor de tandenfee. Een beetje commercieel, dat wel; “Tooth ferry, my tooth is right here. Because I gave you this note can you give me an extra $1 or $2. Please note me back if you are real. I like that you give me $2 for 1 tooth. I love you. I mean like love you. If you do this I’ll pay you back!”. Toen hij in z’n bedje lag zij hij plotseling “Ik hoop dat de tandenfee echt is... of ben jij de tandenfee?”. Ik schoot in de lach. Waarop hij zei; “Papa, je mag niet liegen”. Na die wijze woorden, was het tijd om één kinderfabeltje bij hem weg te nemen. Hij kon er gelukkig om lachen. En begreep dat hij nu een geheimpje voor zijn zus moet bewaren. Alhoewel onze mini-kapitalist wel één kritische opmerking: “Nu snap ik waarom sommige kindjes op school $5 kregen van de tandenfee en ik maar $2”.